Φωτογραφία γροθιά στο στομάχι: Oι σπαρακτικές κραυγές ηλικιωμένης στην πύρινη κόλαση της Κερατέας
Μια υπενθύμιση ότι κάθε δέντρο, κάθε κομμάτι γης, κουβαλάει ιστορίες και ζωές. Και ότι όταν καίγεται, δεν χάνεται μόνο η φύση

Με τον ουρανό «βαμμένο» κόκκινο και τον αέρα να μυρίζει καμένο, μια ηλικιωμένη γυναίκα που βρισκόταν στην περιοχή Αρί στην Κερατέα, όπου οι πυροσβέστες έδιναν μάχη σώμα με σώμα με τις φλόγες, στέκεται στην άκρη του δρόμου.
Στα μάτια της, η αντανάκλαση της φωτιάς που τρώει σπιθαμή-σπιθαμή την Κερατέα. Στο στόμα της, μόνο μία φράση: «Πάει το δασάκι μου, πάει το δασάκι μου, πάει, τελευταία φορά που σε βλέπω».
Ο αέρας είναι γεμάτος καπνό και στάχτη. Οι φλόγες τυλίγουν τα δέντρα, ενώ το μονοπάτι που περπατούσε χρόνια τώρα έχει χαθεί μέσα στο μαύρο. Για εκείνη, το δάσος αυτό δεν ήταν απλώς δέντρα και χώμα. Ήταν οι μνήμες της.
Καθώς οι πυροσβέστες δίνουν μάχη να περιορίσουν τις φλόγες, εκείνη παραμένει εκεί, σαν να προσπαθεί με την παρουσία της να συγκρατήσει ό,τι μπορεί να σωθεί. Αλλά ξέρει, μέσα της, ότι η καταστροφή είναι ανεπανόρθωτη.
Κι όμως, η κραυγή της δεν είναι μόνο θρήνος· είναι και μαρτυρία. Μια υπενθύμιση ότι κάθε δέντρο, κάθε κομμάτι γης, κουβαλάει ιστορίες και ζωές. Και ότι όταν καίγεται, δεν χάνεται μόνο η φύση — χάνεται κι ένα κομμάτι από εμάς.
Δείτε τη φωτογραφία:

Η ηρωική ρίψη Canadair στην Ανατολική Αττική
Μια συγκλονιστική εικόνα από τη μάχη με τις φλόγες στην Ανατολική Αττική κάνει τον γύρο του διαδικτύου, αποτυπώνοντας την ηρωική προσπάθεια των πιλότων.
Χαρακτηριστικό της αυταπάρνησης που δείχνουν, αλλά και της κρισιμότητας της συγκεκριμένη πυρκαγιάς, είναι το γεγονός ότι νωρίς το βράδυ της Παρασκευής αν και το φως ήταν ελάχιστο και η ορατότητα περιορισμένη, ένα Canadair συνέχισε τις ρίψεις νερού με τον χαρακτηρισμό ήρωας για τον πιλότο του να είναι πολύ λίγος.
Η επιχείρηση έγινε υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, καθώς η νυχτερινή ρίψη απαιτεί εμπειρία, ψυχραιμία και υψηλή τεχνική κατάρτιση.
Η συγκεκριμένη φωτογραφία, που ήδη έχει γίνει viral, δεν είναι απλώς μια εντυπωσιακή εικόνα. Είναι μια υπενθύμιση του καθημερινού αγώνα των ανθρώπων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, ρισκάροντας τη ζωή τους για να σώσουν δάση, περιουσίες και ανθρώπους.
